Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Wat een gave film. Het is niet alleen mooi om de Guardians of the Galaxy weer in actie te zien komen, maar deze film gaat verder dan dat. Rocket, de wasbeer van het team, raakt gewond. Het is ernstig en dan blijkt hij een chip te hebben van het laboratorium die hem ooit deze intelligentie en kracht gaven. Groten delen van de film bestaan uit flashback van de tijd dat hij als proefdier opgesloten dat en er experimenten op hem en zijn vrienden werden gedaan. Terwijl Rocket ijlt in zijn ziekbed gaat het team op jacht naar de code om hem beter te maken. Een mooie emotionele superheldenfilm die je zeker moet gaan zien!
Er zit veel humor in de film. Niet alleen binnen het team wordt veel harde humor gebruikt, maar ook de reactie van het team op de dingen die gebeuren, zijn om te lachen. De humor is goed verdeeld. Normaal zou je verwachten dat Chris Pratt voor de humor zorgt, zoals hij ook doet in Parks and Recreation en veel films. Maar hij houdt zich aardig aan het script en is deze keer niet de lolbroek.
De slechterik is The High Evolutionary, een man die mij sterk aan Kang the Conqueror deed denken uit Ant-Man and the Wasp: Quantumania. The High Evolutionary doet aan manipulatie van DNA bij honderden proefdieren. Hij is op zoek naar de perfecte diersoorten voor zijn nieuwe perfecte samenleving. Die bouwt hij compleet op op een planeet die naar het voorbeeld van de aarde. En hij heeft zijn ruimteschip op de planeet gezet en die kan stijgt ook op wanneer het moeilijk wordt. Klinkt allemaal erg als Kang, nietwaar?
De flashbacks van Rocket naar zijn proefdiervrienden zijn heftig. Ze hebben allemaal zeer grote veranderingen ondergaan en hebben eigenlijk alleen elkaar als steun. Rocket overleeft het wat langer dan de rest van de proefdieren, omdat hij meer intelligentie laat zien. Maar Rocket blijft verdriet niet bespaart als tijdens een ontsnappingspoging zijn vrienden worden gedood. Een verdrietige scene die direct ook laat zien hoe Rocket de kracht heeft gevonden om zo'n krachtige Guardian te worden.
De film is natuurlijk weer voorzien van de unieke Peter Quill playlist die door de boxen galmt. Bijna iedere scene kent gave songs uit de afgelopen dertig jaar. Erg leuk om allerlei muziek te horen die de makers echt hebben uitgezocht op tekst en gevoel passend bij de scene.
Elk Guardians of the Galaxy teamlid heeft weer een taak. Ook Gamora is van de partij, al weet ze nog altijd niets meer van haar relatie met Peter Quill. Opvallend snel weten de Guardians of the Galaxy als team het imperium van The High Evolutionary te vernietigen en hem uit te schakelen. Iets te snel, maar de film duurt al tweeënhalf uur. Uiteindelijk is die overwinning slechts bijzaak, want het gezond maken van Rocket is hier het belangrijkste. Een erg mooie film met een veel gelach en ook een traan.
Vergeet niet te blijven zitten en de hele aftiteling te zien. Niet weggaan bij de eerste grap. Echt tot einde blijven.