Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Wat een leuke film. Dit is het verhaal hoe Nike Michael Jordan gestrikt heeft om hun merk te vertegenwoordigen en zowel Nike als Micheal hier zeer rijk door zijn geworden. We zien hoe Nike het merk om Jordan heen bouwt en welke risico's ze nemen om hem binnen te halen. Maar dit is geen documentaire, dit is een film met goede spelers, goede grappen waar je hard om kunt lachen en tussendoor beelden van de hoogtepunten en dieptepunten van de carrière van Michael Jordan. Oh ja, en Michael Jordan die zelf nooit met zijn gezicht in beeld komt.
Er was eens een klein sportschoenenbedrijf genaamd Nike. Hun grootste afdeling zijn hardloopschoenen, waar ze veel geld mee verdienen. Het is 1984 en ergens in het kleine hoofdkantoor van Nike zit een kleine afdeling die basketbalschoenen maakt en verkoopt. Omdat het geen afdeling is die geld maakt voor Nike, wordt er nauwelijks budget vrijgemaakt en mogen ze niks.
Nike CEO Phil heeft Sonny gevraagd de afdeling te adviseren. Sonny heeft verstand van basketbal en is gevraagd een basketbalspeler uit te zoeken die ze aan Nike kunnen binden om meer basketbalschoenen te verkopen. Sonny heeft al goede dingen gedaan, zoals het opzetten van een universiteitskampioenschap waardoor ze meer in beeld komen bij de jongeren.
Maar wat ze ook proberen, ze lijken de strijd tegen Adidas en Converse te verliezen. Die merken concurreren met schoenen en bekende namen tegen Nike. Sonny krijgt een budget van 250000 dollar om een aantal spelers te vinden die deze divisie in beeld moeten brengen bij het grote publiek. Allerlei namen passeren de revue, maar Sonny vindt het allemaal niks. Tot hij de wedstrijden bekijkt van rookie Michael Jordan en doorheeft hoe groot hij kan worden in deze sport.
Sonny overtuigt Phil om het budget niet te verdelen over meerdere spelers, maar om het alleen aan Michael Jordan te besteden. Daarnaast is het idee om een schoen te maken die speciaal is voor hem is gemaakt. De beste basketbalschoen die er bestaat en Jordan kan precies aangeven hoe hij de schoen wil aanpassen. Ze willen een merk om de speler heen bouwen, uniek voor die tijd.
De manager van Jordan moet zijn cliënt bijstaan en zorgt ervoor dat hij natuurlijk aan tafel komt te zitten bij Adidas en Converse. Maar de manager ziet Nike niet zitten, vooral omdat Jordan Nike ook niet ziet zitten. Daarom trekt Sonny de stoute schoenen aan en doet iets wat je eigenlijk nooit doet. Hij gaat om de manager heen en rijdt direct naar het huis van de familie Jordan. Daar treft hij zijn moeder Deloris die een goed onderhandelaar blijkt te zijn. Sonny overtuigt haar van zijn kennis van basketbal, zijn kennis over het spel van haar zoon en vraagt haar in elk geval ook even bij Nike op visite te komen.
Deloris gaat daar uiteindelijk mee akkoord en komt met het hele gezin naar Nike. Door een zeer emotionele speech van Sonny, legt Deloris uiteindelijk een bod op tafel bij Nike. Het hele budget, plus een auto en een verkooppercentage van elke schoen die uit naam van haar zoon verkocht zal worden. Dat blijkt een zeer goede zet, want Michael Jordan krijgt al jarenlang veel geld van Nike door de verkoop van de schoenen.
Het is echt een hele goede grappige film. Ik heb gelachen om de grappen die gemaakt worden. Chris Tucker heeft een rol en kan natuurlijk de grappen goed brengen. Maar ook Matt Damon, Ben Affleck, Jason Bateman en Chris Messina weten deze film met goede teksten, goede timing en gave scenes tot zeer grote hoogte te brengen. Als je een echt leuk film wilt zien en een inkijkje hoe dit soort deals worden gesloten, is dit een film voor jou. En ben je ondernemer en wil je een feelgood film over slim ondernemerschap, ga deze zien. En ben je fan van Jordan of gewoon van basketbal? Je raadt het al. Ga deze dan zien.
De hele film speelt zit af in 1984 en zit vol met muziek uit die tijd. Ik kon alle nummers zo meezingen. Niet alleen de muziek, maar ook het oude kantoor met computers met groene schermen, de auto's uit de jaren tachtig, een eerste autotelefoon in een huurauto en de kleding en het uiterlijk van de spelers zorgen ervoor dat je je geheel in de jaren tachtig waant.
Erg goed gegaan, ik heb genoten.
Bas schrijft over films, musea, pretparken en evenementen. Hij is een enorme fan van mooie films en series. Hij heeft duizenden goede, slechte, matige, supertoffe en onwijs saaie gezien. Bas schrijft altijd van zijn eigen mening en compleet onafhankelijk. Zijn passie is het vinden van de mooiste films en series, zodat jij weet wat je echt moet gaan zien en zeker niet wilt missen.
Natuurlijk wil Bas ook gewoon dat jij weet waar de film over gaat. Daarom gebruiken we filmdata van TMDB.
