Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Wat een vervelende verwarrende film. Barbara Sloesen speelt een chef-kok met een Michelin Bib die eventjes terug gaat naar huis (Limburg) om haar erfenis op te eisen. Maar Barbara is hopelijk in het echte leven niet zo'n irritante onbehoorlijke egoïstische hatelijke ploert die zij speelt in deze ongeloofwaardige Romkom.
Het begin is leuk. Bastiaan en Monica hebben een restaurant in Amsterdam. Bastiaan heeft grote plannen. Hij wil een nieuw groot restaurant openen en ziet de toekomst met zijn vriendin en chef-kok Monica al helemaal zitten. Om dat nieuwe restaurant te bekostigen, wil Monica terug naar Limburg, waar ze vandaag komt. Haar overleden ouders hebben haar en haar jeugdliefde een landgoed nagelaten. Ze wil haar deel opeisen en gebruiken voor de nieuwe locatie.
Ze rijdt in een oude Opel die helemaal niet in de milieuzone van Amsterdam mag rijden terug naar Limburg (dorpje Noorbeek), gelegen tussen Mheer en Slenaken. Het is een schattig dorpje met leuke mensen die mooi wonen, lekker leven en er wat moois van maken.
Monica heet eigenlijk Loes, maar is zich in Amsterdam Monica gaan noemen. Loes komt direct allemaal bekenden tegen die elders zijn gaan studeren, maar allemaal weer teruggekomen zijn naar het dorp. Er was blijkbaar geen universiteit te vinden in Limburg, maar wel werk zat in het dorpje. Ook zien we andere clichés langskomen. Een Amsterdammer die Limburg direct relateert aan drugshandel. Scheldende wielrenners die als peloton door het landschap racen. En je bevalt nooit in het Maastrichtse ziekenhuis, want dan wordt het kind een Maastrichtenaar.
Zodra Loes Noorbeek binnenrijdt, komt haar ware aard naar boven. Je zit dik drie kwartier te kijken hoe die tierende bitch haar beste vrienden van vroeger kleineert en uitscheld. Werkelijk elke bekende van vroeger moet eraan geloven. Alle Limburgers blijven lief doen tegen haar. Zelfs als ze dronken in het café iedereen die er is kleineert, uitscheldt en hun levens op de hak neemt, blijven lachen en lief doen. Je verwacht op dat moment dat ze haar uitkotsen en het dorp uitjagen. Maar niets van dat alles.
Ondanks dat Jeugdliefde Sjefke zelf ook flink aangepakt is door Loes, voelt nog steeds wat voor haar. Al tien jaar onderhoudt hij het landgoed en heeft er een wijngaard op aangelegd met zeer goede wijn. Ook heeft hij het landhuis geheel gerenoveerd. Loes weet dit niet en hij vertelt het haar ook niet, omdat ze zo lelijk tegen hem doet. Na één dag met Loes opgetrokken te hebben en door haar dronken kop uitgescholden te zijn, besluit hij opeens zonder tegenwerking dit alles te verkopen om haar haar deel van de erfenis te kunnen geven. Is hij wel goed?
Vlak voordat zij terugrijdt naar Amsterdam, toont Sjefke haar het landgoed. Opeens beseft ze dat haar gevoelens voor hem er ook zijn. Dan zoenen ze, maar dat is alles. Terug in Amsterdam vertelt ze niets aan Bastiaan. Sterker, ze blijft doorgaan om hun droom te verwezenlijken. Ze doet dus blijkbaar niet alleen lelijk tegen andere mensen, maar is ook nog oneerlijk over haar gevoelens tegen Bastiaan. Ongehoord hoe die jongen genaaid wordt in deze film.
Er wordt snel een koper gevonden voor het landgoed. Loes reist nog één keer terug naar Limburg voor de ondertekening van de verkoopakte. Ondanks dat ze al weet dat ze niks meer met Bastiaan te willen, neemt ze hem mee naar Noorbeek. Met Bastiaan bij zich, besluit ze niet te tekenen en het direct uit te maken met Bastiaan. Die voelt zich genaaid, maar blijft opmerkelijk kalm.
Loes gaat direct daarna naar Sjefke. Zonder die relatie af te tasten of bijvoorbeeld even te proberen of hij goed is in bed, gaat ze volledig voor hem. Nog in de wijngaard zeggen ze beide dat ze van elkaar houden en hier altijd blijven wonen. Dat is dus iemand die ze één keer heeft gezoend na tien jaar afwezigheid en enkele dagen geleden nog door haar uitgekotst werd. Zeer ongeloofwaardig.
Het acteerwerk is jammerlijk slecht, voornamelijk door Hollandse acteurs met slechte Limburgse accenten. Vrijwel alle acteurs komen uit andere provincies. Waren de Limburgse acteurs op? Iedereen in het dorp heeft een onwijs oude auto, zoals een roestige pick-up en een oud VW-busje. Krampachtig wordt hiermee gepoogd het verschil tussen het moderne Amsterdam en het perifere Noorbeek aan te tonen. Wat jammer, er was zoveel moois van te maken. Een film over Limburg, met Limburgers bijvoorbeeld.
Er zitten eigenlijk maar drie lichtpuntjes in de film. De mooie beelden van Limburg (gebied Gulpen/Noorbeek) met de herkenbare draaihekjes op de wandelpaden en enkele mooie shots uit Amsterdam. Lex Uiting die zijn lied Nao 't Zuuje ten gehore brengt. En het optreden van Rowwen Hèze die natuurlijk even het titellied komen spelen. Maar dat maakt dit ongeloofwaardige flutverhaaltje met zeer irritante hoofdpersoon niet meer goed.