Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Wat een gave film. Dit is een Koreaanse spionagefilm die geheel in jaren tachtig speelt. De KCIA is de geheime dienst van Zuid-Korea. In de jaren tachtig hadden zij niet alleen binnenlandse problemen, zoals corruptie, maar ook een grote dreiging vanuit Noord-Korea. De overlopers vanuit Noord-Korea konden wel eens spionnen zijn die actief bleven in Zuid-Korea. En er waren mensen die beide landen weer bij elkaar wilden brengen. Maar daar was zeker niet iedereen een voorstander van. Met al die verschillende belangen moet je als geheim agent kunnen omgaan. Dat blijkt moeilijker dan gedacht.
Park en Kim zijn twee hooggeplaatste medewerkers van de KCIA. Zij spelen een spel binnen de dienst wie de macht uitmaakt. Ze vormen met hun medewerkers twee groepen binnen de dienst die elkaar te vriend moeten houden, maar tegelijk elkaar observeren en tegenwerken. Er is geen enkel onderling vertrouwen en Park en Kim hebben beide een eigen agenda. Ze worden beïnvloed door Noord-Korea en onder druk gezet door hun eigen KCIA en door buitenlandse diensten, zoals de CIA uit Amerika.
Halverwege de film verkrijgen ze een blad met een code erop. Met die code kunnen ze berichten van Noord-Korea ontcijferen. Dat brengt hun strijd tegen de spionnen van Noord-Korea in een stroomversnelling, waardoor ze een aanslag op de President kunnen voorkomen. Maar wie is nu wie? Zijn er dubbelspionnen, zijn er mollen binnen de dienst? Iedereen speelt zijn eigen spelletje. De één voor Noord-Korea, de ander voor de strijders die beide landen samen willen brengen. Als je denkt dat je weet wie de strijd gewonnen heeft, blijkt je het toch mis te hebben.
De snelheid in de film is passend bij de Koreaanse cinema. Lekker snel en keihard. De decors zijn simpel, maar de details van het Zuid-Korea en Japan uit de jaren tachtig zijn zeer goed gedaan. De agenten rijden in oude Fords, precies uit die periode. En in Japan zie je ook de auto's uit die tijd van Japanse merken. Daarnaast zijn de technologie en de versleutelingsmethodes die gebruikt worden kloppend met de jaren tachtig. Erg goed gedaan.
Wel zie je in de film vrij veel geweld, zoals martelingen. Hoewel passend in die tijd en ook gebruikelijk in de harde cinema uit Azië en Zuid-Korea, is het niet altijd plezant om te zien. Wel tof is de manier waarop er in de film omgegaan wordt met wapens en ontploffingen. Een na een ontploffing kun je niet gelijk door, maar sta je tussen de puinhoop in de rondte te kijken of doen je oren pijn.
Het is een mooie film over respect, vertrouwen (of het gebrek eraan) en iets goed willen doen, ondanks dat dan orders moet negeren. Zien!
Bas schrijft over films, musea, pretparken en evenementen. Hij is een enorme fan van mooie films en series. Hij heeft duizenden goede, slechte, matige, supertoffe en onwijs saaie gezien. Bas schrijft altijd van zijn eigen mening en compleet onafhankelijk. Zijn passie is het vinden van de mooiste films en series, zodat jij weet wat je echt moet gaan zien en zeker niet wilt missen.
Natuurlijk wil Bas ook gewoon dat jij weet waar de film over gaat. Daarom gebruiken we filmdata van TMDB.
