Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Dit is een rampenfilm zonder de ramp te laten zien in combinatie met een ruimtevaartfilm. Het begin doet je vermoeden dat het een stoere wilde film gaat worden. Maar dan kakt de film in en wordt het een persoonlijk verhaal over een doodzieke eenzame man.
Augustine is een professor die in een permanent onderzoeksstation woont op de Noordpool. Hij is terminaal en doodziek van de medicatie. Onderwijl is de wereld is in rep en roer. Er is een natuurramp aan de gang die iedereen op aarde raakt. Je krijgt alleen niet te zien wat precies, maar de lucht is niet schoon. En wat het ook is, het verspreidt zich heel snel via de lucht. Augustine zit dan nog aardig veilig op de noordpool. Tenminste, voor zolang het duurt. Want de winden waaien ook naar de Noordpool.
Als het onderzoeksstation geëvacueerd wordt, blijft Augustine achter. Hij wil liever hier overlijden, dan elders op de wereld die nu in chaos is. Het neemt zelf zijn pillen in en zorgt dat hij af en toe wat eet. We zien hem bij diverse bezoekjes aan het toilet waar hij overgeeft.
Als onderzoeker heeft hij in het verleden meegewerkt aan de ontdekking van K-23, een planeet bij Jupiter waar de mensheid een kolonie is gestart. Augustine heeft die missie helpen opzetten. In diverse flashbacks door het verhaal zie je de jonge Augustine en zijn vriendin. Hij werkt zoveel dat de relatie stuk gaat. Zij blijkt zwanger en hij blijkt de vader, maar ze zijn niet meer bij elkaar als moeder en dochter uit zijn leven verdwijnen. Alles wat hij nog heeft, is de wetenschap.
Augustine wil contact leggen met het ruimteschip Aether dat op de terugreis is vanuit K-23 naar de aarde. Zij komen mensen ophalen om ze naar K-23 te vervoeren. Gezien de situatie op de aarde, wil hij ze waarschuwen niet te landen. Hij heeft een plan bedacht om hen te laten keren en weer naar K-23 te laten reizen, zodat ze veilig zijn. Op aarde hoeft niemand meer gered te worden.
Hoe dichter het ruimteschip bij de aarde komt, des te beter de communicatie verloopt. Twee bemanningsleden gaat niet meer terug naar K-23, maar dalen af naar de aarde op zoek naar hun gezinnen. De twee overbleven bemanningsleden nemen afscheid van Augustine en draaien het schip om. Augustine geniet nog één keer van de zonsondergang op de Noordpool.
Deze film is een combinatie tussen stukken uit de films Gravity, Nova Zembla of bijvoorbeeld Arctic. Ze wandelen wat af in de film, zowel door sneeuwstormen op de Noordpool als aan de buitenkant van Aether om iets te maken. Hoewel ze nog even worden getroffen door een meteorietenregen tijdens die ruimtewandeling, is de film verder niet echt spannend. Je hoopt ergens te horen wat de wereldramp is, maar dat ontbreekt volledig. De focus ligt voornamelijk op die ene laatste overlevende van de allesvernietigende wereldramp die succesvol een waarschuwing weet te sturen naar het ruimteschip.
Ik heb nog maar weinig films gezien met zoveel potentie en onbenutte mogelijkheden in het verhaal. Ze zouden hier zoveel meer uit kunnen halen, maar gebeurt gewoon niet. Het blijft een heel dun klein verhaaltje en dat is erg jammer. Alleen kijken als je echt niks anders te doen hebt.
Bas schrijft over films, musea, pretparken en evenementen. Hij is een enorme fan van mooie films en series. Hij heeft duizenden goede, slechte, matige, supertoffe en onwijs saaie gezien. Bas schrijft altijd van zijn eigen mening en compleet onafhankelijk. Zijn passie is het vinden van de mooiste films en series, zodat jij weet wat je echt moet gaan zien en zeker niet wilt missen.
Natuurlijk wil Bas ook gewoon dat jij weet waar de film over gaat. Daarom gebruiken we filmdata van TMDB.
