Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Rico Verhoeven speelt Matteo, een soldaat met een lichte vorm van PTSD en een groot hart. Dit is een aardige Nederlandse productie met zeer weinig Nederlandse acteurs. Lekker veel schieten en mooie gevechten. Maar de verhaallijn is erg dun, de dialogen tenenkrommend, de realiteit is ver te zoeken en de geforceerde voorspelde humor is bijna eng.
Matteo heeft in Afghanistan gevochten en is heeft daarna in een eliteteam gewerkt. Hij is goed bevriend met John, een soldaat met een gezin in Nederland. Bij een actie in Berlijn komt John om het leven. Vijf jaar later keert Matteo terug naar Nederland en bezoekt de vrouw van John, genaamd Helene, die inmiddels een dochtertje heeft gekregen, genaamd Angie.
Helene vraagt Matteo om niet gelijk door te reizen, maar een paar dagen te blijven. Hij mag op zolder slapen, past op de hond, jogt door Amsterdam en helpt waar hij kan. Angie vindt hem geweldig en samen hebben ze een theekransje in de achtertuin.
Ook is Helene hertrouwd met Paul, een louche bankier in cryptomunten. Paul beheert niet alleen geld voor gewone mensen, maar ook voor onderwereldfiguren. Een cliënt van Paul is Saban, een drugshandelaar die vijftien miljoen euro in de cryptomunt van Paul heeft gestoken. Saban bekijkt op een ochtend zijn bankrekening en het geld is weg. Als Saban verhaal gaat halen bij Paul, blijkt dat zijn geld weg is en het allemaal een piramidespel te zijn geweest.
Saban houdt Paul verantwoordelijk voor het verlies en zint op wraak. Hij ontvoert Angie en dat pikt Matteo niet. Hij wil terugvechten, Angie terughalen en ze allemaal vermoorden. Matteo laat Paul Saban opbellen om het geld terug te bezorgen. Matteo gaat naar een bouwplaats in Amsterdam om Sabans mannen het geld te geven. In plaats daarvan heeft hij een bom in de tas gestopt. Het begin van een serie grotere vechtscenes.
De hulpjes van Saban vallen Pauls huis binnen en vermoorden Paul. Inmiddels is Interpol erbij betrokken en samen met een agente gaat Matteo op jacht naar Saban en zijn mannen. Angie wordt vastgehouden in een club die eigendom is van Saban. Matteo weet samen met de agente alle boeven uit te schakelen. Wel raken Matteo en de agente gewond. Wonderbaarlijk vechten ze gewoon door ondanks alle kogelgaten en messteken in hun lichamen. Op een compleet lege Dam in Amsterdam en een Matteo die allerlei gaten in zijn lichaam heeft wint Matteo van Saban en kan hij Angie weer knuffelen.
De hele film zit vol met mooie beelden en dronebeeld van Amsterdam. De grachten, de bruggen, het IJ, Noord en de Amsterdam toren. Deze film is blijkbaar gesponsord door VVV Amsterdam. Aan deze shots, met of zonder joggende Rico Verhoeven, gaat zeker een kwartier tijd op. Het zijn direct ook momenten in de film waar het verhaal compleet stilvalt. Terwijl je zit te kijken naar de magere brug of een droneshot van de skyline van Noord, denk je steeds: waarom zie ik dit? Hoort dit bij het verhaal? Maar dan blijkt het niets meer dan reclame voor de stad.
De dialogen, ook met Rico erin, zijn heel simpel gehouden. Diepere gesprekken doen we niet aan. Het niveau haalt het niet bij de gemiddelde soapserie. Dat komt het verhaal niet ten goede. Angie moet opeens haar huiswerk gaan doen (ze is vijf) als ze Matteo een vraag stelt over oude littekens. En Paul praat op een bankje in de achtertuin met Matteo, maar stopt daar abrupt mee na drie zinnen en loopt weg. Daardoor kom je weinig te weten over Matteo. Wel zijn er enkele flashbacks om de relatie tussen Matteo, John en Johns gezin te laten zien. Maar aan het einde van de film weet je nog net zo weinig over Matteo als aan het begin.
Humor zit er eigenlijk niet in. Er wordt een poging gedaan met een grappende Interpolagent, maar dat mislukt volledig. John en Matteo maken in de flashbacks wat grappen, maar die vallen in het niet bij het sombere karakter dat Matteo heeft in de rest van de film. Een paar goede grappen hadden de film zeker goed gedaan.
Jammer genoeg zie je enkele continuïteitsproblemen in de scenes. Wanneer ze op het dak van hotel Krasnapolsky in Amsterdam lopen, blijkt het dak heel groot en wordt meerdere keren hetzelfde dak gebruikt. Hetzelfde geldt voor een achtervolging waarbij één van de auto's wonderbaarlijk snel kan rijden. Maar goed, misschien vallen alleen mij dat soort dingen op.
Er is één zeer opvallende scene die direct een eerbetoon is aan Dick Maas' film Amsterdamned. De film met Monique van der Ven en Huub Stapel uit 1988 bevat een scene met een lichaam gehangen aan een Amsterdamse brug. Dan komt er een rondvaartboot langs en glijdt het hangende lichaam over het glazen dak van de rondvaartboot, waarbij het een spoor van bloed achterlaat. Een iconische scene die hier één op één wordt nagespeeld, inclusief de nonnen op de boot.
Ik vind het fijn om te merken dat eindelijk iemand probeert een mooie Nederlandse actiefilm neer te zetten. Goede wapens, goede auto's, lekkere actie en mooie vechtscenes. Ik vind het jammer dat iemand die vier keer wordt beschoten en ook nog wordt neergestoken toch kan doorvechten. We zullen maar zeggen: neem alles maar met een korreltje zout.
Dit is een film geworden met een dunne verhaallijn waarvan je het plot al een tijd ziet aankomen. Je hoopt dat er meer in zit dan je vooraf te zien krijgt. Zeker omdat de trailer al tweeënhalve minuut lang is en daarin wordt eigenlijk al alles verklapt. Het blijft een goede poging, dat wel.
Bas schrijft over films, musea, pretparken en evenementen. Hij is een enorme fan van mooie films en series. Hij heeft duizenden goede, slechte, matige, supertoffe en onwijs saaie gezien. Bas schrijft altijd van zijn eigen mening en compleet onafhankelijk. Zijn passie is het vinden van de mooiste films en series, zodat jij weet wat je echt moet gaan zien en zeker niet wilt missen.
Natuurlijk wil Bas ook gewoon dat jij weet waar de film over gaat. Daarom gebruiken we filmdata van TMDB.
