Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Als ik had geweten dat dit zo'n mooi film zou zijn, had ik 'm eerder bekeken. Een mooie zachte film over drie zussen die elkaar weer terugvinden, hun leven en de keuzes die ze maken overdenken als hun moeder euthanasie wil plegen. Zij hebben een autistische broer Jan. Maar wie gaat er voor hem zorgen?
Dit is het verhaal van Mies die van haar artsen te horen heeft gekregen dat ze terminale longkanker heeft. Ze wil niet behandeld worden om als kaal kasplantje te eindigen, maar verkiest een zelfgekozen einde door middel van euthanasie. Op haar verjaardag, omringd door iedereen die ze lief heeft. Ze roept haar dochters bijeen en met een Hazelnoot schuimtaart viert ze haar besluit.
Wat vieren we eigenlijk, mam? De dochters April, May en June moeten even aan wennen deze dit nieuws, want Mies legt nogal wat op tafel bij de thee en het gebak. Naast de drie zussen, heeft Mies een autistische zoon Jan die in het bijgebouw naast haar huis woont en waar zij voor zorgt. Jan wordt fantastisch neergezet door Bas Hoeflaak, bekend van zijn komisch talent in Scherpschutters. Maar hier is hij compleet anders. Serieus, veel tekst en het kost hem zeer weinig moeite perfect de autist neer te zetten. "Ik zie hier een gelegenheid tot parkeren".
Jan heeft zorg nodig. Simpele dingen, zoals een beker melk, wel met een oortje. Maar bijvoorbeeld schoenen kopen is zo complex dat Jan dat niet alleen kan. De drie zusters hebben alle drie een eigen leven. April (Linda de Mol) is een soapster in Amerika en heeft daar een leven opgebouwd. June (Tjitske Reidinga) heeft een leuke man en drie kids en is drukbezet moeder op dat moment. May (Elise Schaap) zou wel tijd hebben, maar Mies durft daar nog geen hamster te laten verzorgen.
Het lot speelt met de zusters. De rol van April in Amerika wordt uit de soap geschreven, haar man wil scheiden en heeft inmiddels een ander. Zij kan dus hier een nieuw leven beginnen. Als laatste daad koppelt Mies dochter May aan haar huisarts. June gaat weer werken en vindt haar man bereid een deel van het huishouden op zich te nemen. Gedrieën kunnen ze nu de zorg voor Jan oppakken.
Mies was niet zo kieskeurig toen ze jong was. De drie zussen en Jan hebben allemaal verschillende vaders. Mies wil graag alle vaders bijeen hebben, maar Jan is verwekt tijdens een onenightstand en de vader is niet in beeld. De zussen sporen hem op en zorgen ervoor dat Jan hem leert kennen.
In het bijzijn van haar geliefde mannen, dochters en verdere familie verzorgt de huisarts de euthanasie op haar verjaardag, terwijl Jan voorgaat in het lied lang zal ze leven. Ze is tenslotte jarig, dus dat moet gevierd worden.
Ik begon met weinig verwachtingen aan deze film. Eerdere films van Elise Schaap bevatten veel humor en ook Linda de Mol kan er wat van in series zoals Gooische Vrouwen. En Tjitske Reidinga die June speelt, is ook al bekend om haar vlijmscherpe humor. En omdat het script geschreven is door Frank Houtappels en het geregisseerd is door Will Koopman, beide ook al van Gooische Vrouwen, ging ik uit van platvloerse humor. Had ik het even fout! Ik heb zitten kijken naar een prachtig verhaal over zussen die elkaar vinden, zichzelf vinden en keuzes maken die hun leven compleet veranderen.
Jan die de dood van zijn moeder niet vindt passen in zijn strakke weekschema en eist dat zijn moeder blijft leven. Eerst moet hij al wennen aan de kleine foutjes die zijn zussen maken, zoals zijn melk in een beker zonder oor. En daarna moet hij wennen dat hij een vader heeft. In zijn woorden een middelmatig intelligente persoon met een gemiddeld grote kennis van aquaria.
Mies wordt gespeeld door Olga Zuiderhoek die haar rol met verve brengt. Van het uitzoeken van de foto's die bij leven nooit in een album terecht kwamen tot het overleg met haar arts. Ze neemt de leiding in haar eigen einde. Hoewel het een verdrietig onderwerp is, is het geen verdrietige film. Deze film geeft niet alleen een compleet beeld van het hele proces, maar ook van iedereen die het een plaats moet geven om daarna sterker verder te kunnen gaan.
Zien!
Bas schrijft over films, musea, pretparken en evenementen. Hij is een enorme fan van mooie films en series. Hij heeft duizenden goede, slechte, matige, supertoffe en onwijs saaie gezien. Bas schrijft altijd van zijn eigen mening en compleet onafhankelijk. Zijn passie is het vinden van de mooiste films en series, zodat jij weet wat je echt moet gaan zien en zeker niet wilt missen.
Natuurlijk wil Bas ook gewoon dat jij weet waar de film over gaat. Daarom gebruiken we filmdata van TMDB.
