Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
De film borduurt voort op de succesvolle serie Luther, waarin de rechercheur Luther zaken oplost door zich in mindere mate aan de wet te houden. Door die serie liep een rode draad, een tegenstander genaamd David die hij maar niet te pakken kreeg. En laat dat nu precies de schurk zijn in deze film. Maar deze film heeft meer elementen van een horrorverhaal dan een thriller en kent een zeer zwakke verhaallijn. Als je de serie Luther goed vond, valt deze film tegen.
Er wordt een jongeman gekidnapt, een schoonmaker. De moeder van de jongen smeekt Luther hem terug te brengen. De jongen wordt ophangen gevonden in een villa. Maar hij is niet de enige. Er hangen veel meer lijken aan het plafond in de villa. De dader heeft een familielid opgebeld van elk opgehangen lijk en ze verzocht zo snel mogelijk naar de villa te komen. Ook de moeder is gebeld. Om het allemaal nog gruwelijker te maken voor de aanwezige familieleden, wordt de villa ook nog eens in brand gestoken.
Luther kan de moeder echter niet helpen, want hij zit in de gevangenis. Het jarenlange opzoeken van de grenzen der wet om zo zaken op te lossen, zorgen ervoor dat hij veroordeeld wordt tot een lange gevangenisstraf. Hij komt in een gevangenis terecht tussen andere criminelen en dat is als politieman geen pretje. Geregeld krijgt hij klappen. Om de moeder toch te kunnen helpen, verzint hij een plan om te ontsnappen. Door een gevangenisopstand te organiseren, kan hij met hulp van een vriend ontsnappen.
Luther weigert onder te duiken, maar wil verder deze zaak oplossen. Hij belt zijn oude chef die inmiddels met pensioen is. Ook maakt hij telefonisch kennis met de leider van het onderzoeksteam. Zij staan toe dat hij meedenkt, ondanks dat ze daarmee een ontsnapte gevangene helpen. Langzamerhand komt Luther erachter dat zijn oude rivaal David erachter zit. David heeft iedereen in zijn zak. Zowel binnen het korps als erbuiten.
Het is een hele organisatie. De truc van David is hypermoderne chantage. Hij heeft een trollenfabriek. Een callcenter dat jouw systeem hackt en je gesprekken opneemt wanneer jij achter je laptop zit. Of precies opneemt wat jij zegt als je een Amazon Echo of je Google Home hebt. Zij weten wat jij lekker, leuk of geil vindt. En daar chanteren ze deze mensen mee. Om hun geheimen niet uit te laten lekken, moeten ze dingen doen of erger: ze worden de dood ingejaagd.
De villa is slechts de eerste stap. David heeft een groter plan en wil geld verdienen met deze opzet. Niet met alleen met chantage, maar David heeft ook een red room. Dat is een kamer waar mensen gemarteld worden en waarbij je via een website online mee kunt kijken. Die locatie blijkt in Noorwegen te zijn. Luther reist daarheen om David te kunnen stoppen.
De film gaat dus veel verder dan de simpele moorden die Luther oploste in de serie en alles is veel duisterder en donkerder. Er gaan zoveel mensen dood in deze film dat het bijna teveel is. Ik zou het eerder met een horrorfilm vergelijken dan met een thriller. De film zit vol extreem en veelal zinloos geweld. Het is van begin tot einde een luguber en troosteloos scenario waar eigenlijk geen einde aan komt. Jagen op David en zijn organisatie en die wetteloosheid van ontsnapte Luther zijn eigenlijk het hele verhaal. Dit had ook in één aflevering van de serie Luther gepast.