Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Astronaut Mills heeft een dochter die ernstig ziek is. Zij wonen op een planeet waar mensen wonen, maar dat is niet onze aarde. Om geld te verdienen voor haar medische kosten, neemt hij een klus van twee jaar aan. Dat klinkt erg Amerikaans, want bij ons zou dat gewoon uit het basispakket komen.
Mills vliegt met een ruimteschip met allerlei mensen naar een bestemming. Opeens komt zijn ruimteschip in botsing met de astroïden. Hij moet een noodlanding maken op een nog onbekende planeet. Die planeet blijkt de aarde te zijn, maar dan 65 miljoen jaar geleden.
Bij de noodlanding breekt het ruimteschip in twee grote stukken. Hij zit nog in de cockpit, maar de rest van het ruimteschip is 15 kilometer verderop neergekomen. Ook de passagiers die allemaal lagen te slapen in cryoslaap, zijn allemaal overleden. Hun lichamen liggen her en der verspreid.
Mills denkt dat het klaar is en probeert eerst zelfmoord te plegen met een pistool. Heel vreemd. Een hoofdpersoon die na 20 minuten in de film zoiets doet? Wat een vreemde scene op dat moment. Hij landt op een vruchtbare planeet, kan er ademen en kan nog gewoon gered worden. En als kijker weet je toch dat hij het niet zal doen. Hij wordt namelijk voor de hele film betaald.
Als hij bij zinnen is gekomen, geeft het schip een signaal. Een cryopod van een passagier geeft een levensteken. Het blijkt Koa te zijn, een jong meisje. Hij besluit voor Koa te zorgen en haar van deze planeet af te krijgen. Daarvoor moeten ze naar het andere brokstuk van het ruimteschip waar de ontsnappingsmodule in zit waarmee ze van de planeet kunnen vertrekken. Hij lapt haar op, geeft haar eten en zorgt ervoor dat ze hem begrijpt, omdat zij niet dezelfde taal spreken. Door de film heen leert zij wat woordjes, zoals move en family. Dat helpt en er ontstaat een band tussen die twee. Ze besluiten naar de andere helft van het ruimteschip te gaan wandelen, dwars door bossen en jungle.
En dan wordt het pas een leuke film! Het wordt Jurassic Park met dinosauriërs en insecten meets Star Wars Endor jungle zonder Ewoks meets Star Trek pistolen en elektronische snufjes. En een flinke dot Interstellar voor de gevoelige stukken van een astronaut en de opnames van zijn dochtertje. Wat ja, waarom zou je niet alle goede dingen jatten uit andere films? Toch?
Ik had me echt verheugd op deze film. En ik heb ook genoten, want het was best tof. Maar sommige dingen kloppen gewoon niet.
Bijvoorbeeld: De bestemming van het ruimteschip is maar 2 jaar verderop volgens de kalender van hun planeet. Dat alle passagiers voor zo'n kort reisje in cryoslaap moeten, prima. Dat scheelt blijkbaar voedsel en vooral filmbudget. Maar dan neemt het dochtertje van Mills een filmpje op dat ze blij is dat Mills al halverwege zijn reis is. Hoe dan? Crasht hij dan op de terugweg? Mills geeft aan dat hij nog niet op zijn bestemming is. Ben ik dan een zeurpiet of een nerd? Ja, vast.
Ik doe er nog eentje en de rest mag je zelf uitzoeken.
Hoe verder ze komen, des te minder proviand ze bij zich hebben. Logisch, want er gaat wel eens wat op en de dino's maken van alles kapot. Koa begint met een grote plunjezak op haar rug die kwijt is bij het eerste gevecht. Dan heeft ze een kleine rugzak waar niks in zit. Daarna heeft ze een jute tasje om haar schouder hangen. Mills gaat van start met een volle bepakking, maar heeft daarna alleen nog zijn wapen en een soort tricorder over. Maar als ze een hoge bergwand moeten beklimmen, tovert Mills opeens 100 meter dik touw uit een rugzak.
Dit soort dingen storen mij enorm. Het haalt je compleet uit het verhaal. En laten we het maar niet hebben over hoe vaak Koa Mills toevallig redt van een dino of ander natuurgevaar. Koa is zomaar een meisje die de dino's niet kunnen ruiken, sneller door het bos rent dan Usain Bolt en altijd op het juiste moment op de juiste plek is.
Ik wil toch niet al te cynisch zijn, want het wordt best spannend. Er zitten een aantal toffe schrikeffecten en gave scenes in die je in andere films niet ziet. Het camerawerk is goed, de locaties goed gekozen en de teksten zijn prima. De dino's zien er goed uit met de juiste anatomie (bijna, geen veren). Bovenal: je merkt dat de hoofdpersonen nooit rust krijgen. Overal waar je loopt, even rust zoekt of rond wilt kijken, zit weer een beest die je iets wil aandoen. De aarde was (toen zeker nog) een vijandige omgeving waar je weer snel weg wilt zijn. In elk geval voor de ijstijd.
Bas schrijft over films, musea, pretparken en evenementen. Hij is een enorme fan van mooie films en series. Hij heeft duizenden goede, slechte, matige, supertoffe en onwijs saaie gezien. Bas schrijft altijd van zijn eigen mening en compleet onafhankelijk. Zijn passie is het vinden van de mooiste films en series, zodat jij weet wat je echt moet gaan zien en zeker niet wilt missen.
Natuurlijk wil Bas ook gewoon dat jij weet waar de film over gaat. Daarom gebruiken we filmdata van TMDB.
