Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Deze film is sterk therapeutisch voor mannen met een midlifecrisis of mannen die denken dat zij er geen hebben. Laat ik het zo zeggen, als je een oude zeikerd bent (geworden) en het leven is klaar met jou, dan is dit een film die op het lijf geschreven is. Los daarvan is dit een leuke film.
Sylvie en Jacco zijn al 20 jaar samen. Ze hebben twee tienerkinderen. Recent heeft ZZP'er Jacco zijn opdracht stopgezet. Nou ja, de opdracht is gestopt, want de koek was op. Sylvie boekt een all inclusive vakantie op Bonaire voor het hele gezin, de kinderen gaan ook mee. Leuk, zou je zeggen. Maar als ze op het vliegveld van Bonaire staan, legt Sylvie een bom onder hun relatie. Ze zegt dat ze een time-out wil en de relatie wil heroverwegen. Kortgezegd wil ze na deze vakantie uit elkaar.
Die had Jacco niet zien aankomen. Zo begint de vakantie direct al negatief. Sylvie roept nog: laten we er een leuke vakantie van maken voor de kinderen, maar het leed is al geleden. Want Jacco is er al direct klaar mee.
Op een all inclusive vakantie mag je eten en drinken wat je maar wilt. Dat houdt deze tiendaagse vakantie voor de ouders nog een beetje leuk. Sylvie drinkt al vanaf het middaguur aan het zwembad en Jacco kinkelt met andere mensen aan de bar ook wat alcohol weg. En bij all inclusive horen activiteiten die je eigenlijk niet mee wilt maken. Aquafitness, theaterstukken zonder budget door het personeel en een excursie hier en daar. Dochterlief wordt verliefd op de knappe hotelmanager en de zoon wordt verliefd op een serveerster. De hormonen stromen door de lijven, maar dat is niet altijd wederzijds.
Voor Jacco en Sylvie blijkt de vakantie een luxe vervanging voor relatietherapie. Sylvie vertelt Jacco dat hij hem eigenlijk niet meer aantrekkelijk vindt. En direct er achteraan dat hij niet meer grappig is. Hij is een oude zeikerd geworden. Jacco zeurt over alles en iedereen.
Jacco gooit eerst de handdoek in de ring. Waarom zou hij nog zijn best doen? Alleen voor de kinderen? Jacco vindt gehoor bij een man die er al jaren komt, maar telkens met een andere vrouw. Sylvie kan haar verhaal kwijt bij een dame die graag drinkt en een knappe arts die recent weduwnaar is geworden. Dit schetst een beeld hoe deze all inclusive vakanties eruit zien.
De arts toont interesse voor Sylvie en zij vindt de arts ook leuk. Jacco ziet dat en besluit zichzelf opnieuw uit te vinden om haar liefde terug te winnen. Geen oude zeikerd meer, maar een hippe vader die meedoet. Hij doet fanatiek met alle spelletjes mee, vaak samen met zijn zoon. Dat gaat niet altijd goed en pakt averechts uit. Jacco moet een hoop doen om de liefde en het respect van zowel zijn vrouw en als zijn kinderen terug te winnen.
Sylvia wijst de arts af, maar de vraagt blijft of hun relatie gered kan worden als ze weer in de dagelijkse sleur terugkeren. Hoewel het verhaal niet vertelt of hun relatie stand houdt, heb je als kijker de hoop dat het weer goed komt. Maar kan je karakter veranderen of blijft een zeikerd een zeikerd?
De film is lekker vlot, heeft een leuke verhaallijn en humor. Een pubquiz die mislukt. Een misverstand dat een roddel wordt op het hele resort. De zoon die zich ontpopt tot danser van moderne dans. Allemaal erg goed gevonden brokken verhaal die samen een goed beeld geven hoe moeilijk het is samen op vakantie te gaan als je al thuis in die sleur zit en je hoopt dat de vakantie een oplossing biedt.
De verhaallijnen van de kinderen zijn wat rommelig. De minderjarig dochter jaagt als een dominante cougar op de simpele jonge hotelmanager. Ze leeft in een droom die implodeert als het werkelijkheid wordt. En de zoon blijkt een goede danser, maar is onhandig in de liefde. Tsja, je kunt niet alles hebben. Door zijn dansoptreden, is Jacco supertrots op hem. Een puur moment in de film zonder onnodige humor en franje.
Deze Nederlandse productie steekt boven andere simpele Nederlandse films uit door het strakke script, goede dialogen en de snelheid van het spel. Elk woord in de gesprekken tussen Sylvie en Jacco lijkt gemeend en komen echt bij je binnen. Haar verdriet en boosheid lijken niet gespeeld. Hoewel het een verdrietig onderwerp is, wordt het geen verdrietige film. En dat is fijn. De serieuze momenten zijn niet alleen herkenbaar voor stellen die eigenlijk al uit elkaar hadden moeten zijn, maar iedereen heeft er wat aan. Ik zou zeggen: zeker kijken.
Bas schrijft over films, musea, pretparken en evenementen. Hij is een enorme fan van mooie films en series. Hij heeft duizenden goede, slechte, matige, supertoffe en onwijs saaie gezien. Bas schrijft altijd van zijn eigen mening en compleet onafhankelijk. Zijn passie is het vinden van de mooiste films en series, zodat jij weet wat je echt moet gaan zien en zeker niet wilt missen.
Natuurlijk wil Bas ook gewoon dat jij weet waar de film over gaat. Daarom gebruiken we filmdata van TMDB.
