Wat je hieronder leest, kan spoilers bevatten. Dan weet je opeens meer over deze film dan je lief is, maar je weet wel wat ik ervan vind. Ik schrijf gewoon wat zie. Dus weet waar je aan begint.
Mooi traag portret van een vriendschap tussen twee jongens die zo sterk is dat het de tand des tijd overleeft.
De ouders van Pietro huren een huis in een klein Italiaans bergdorpje. Elke zomer gaan ze daar op vakantie, omdat de vader van Pietro bergwandelingen houd. Daar ontmoet Pietro Bruno, die als enige kind nog in het kleine dorpje woont. Hij moet helpen en de boerderij van zijn oom en tante en krijgt daardoor niet de kans goed onderwijs te volgen. Maar wat wil je ook in een dorpje van 14 inwoners, inclusief Bruno zelf.
De vader van Pietro neemt de jongens mee de bergen in en langzamerhand wordt Bruno deel van het gezin. De ouders van Pietro willen Bruno meenemen naar de grote stad en hem goed onderwijs laten volgen. De vader van Bruno vindt dat geen goed idee en neemt de jongen mee naar het buitenland om in de bouw te werken. Bruno en Pietro zien elkaar jaren niet en Pietro komt niet meer naar het dorpje met zijn ouders, die wel daar op vakantie blijven gaan.
Pietro krijgt een eigen leven in de grote stad en wordt schrijver. Hij spreekt zijn ouders niet of nauwelijks. Als zijn vader overlijdt, komt Pietro terug naar huis. Hij besluit naar het zomerhuis te gaan om daar rustig te kunnen schrijven aan zijn boek.
Aangekomen in het dorp komt hij Bruno tegen. Hij neemt Pietro hoog de bergen in naar een ruïne. Het blijkt een oud huis te zijn dat de vader van Pietro heeft gekocht. Bruno en Pietro bouwen het huis opnieuw op, wat hun band weer heel sterk maakt. Ze spreken af dit huis samen als zomerhuis te gebruiken.
Maar hun levens gaan verder. Bruno gaat boeren op de boerderij die vroeger van zijn oom en tante was. Hij krijgt een vriendin en een dochtertje. Hij vindt het heerlijk om in op zijn berg te wonen en wil daar nooit meer weg. Pietro wil zichzelf opnieuw uitvinden en reist af naar Nepal. Hij keert nog één terug naar huis.
Het is een film met weinig geluiden. Het contrast tussen het geluiden van de grote stad en de stilte van de bergen is prachtig in beeld gebracht. Af en toe hoor je een leuk Engelstalig popnummer passend bij de scene, waardoor de stilte van elke locatie nog meer opvalt. Het camerawerk is net zo imposant. In elk shot probeert de regisseur de wijdheid van het natuurlandschap te vangen en het contrast tussen de stad en het bergdorp groter te maken, met succes.
De film is even traag als de serie Hinterland, maar dan zonder politie. Het doet mij denken aan Broke Back Mountain, maar dan zonder homorelatie, cowboys en minder vee. En aan het Italië van The American van Antoon Corbijn, maar dan zonder de spion en het schieten. De film gaat echt over hele goede vriendschap. Vrienden die elkaar zo lang kennen dat ze aan een half woord of een blik genoeg hebben. Vriendschap die op de laatste dag nog net zo sterk is als de eerste dag.
Bas schrijft over films, musea, pretparken en evenementen. Hij is een enorme fan van mooie films en series. Hij heeft duizenden goede, slechte, matige, supertoffe en onwijs saaie gezien. Bas schrijft altijd van zijn eigen mening en compleet onafhankelijk. Zijn passie is het vinden van de mooiste films en series, zodat jij weet wat je echt moet gaan zien en zeker niet wilt missen.
Natuurlijk wil Bas ook gewoon dat jij weet waar de film over gaat. Daarom gebruiken we filmdata van TMDB.
